Quis hoc dicit?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Uterque enim summo bono fruitur, id est voluptate. Quod quidem iam fit etiam in Academia. Duo Reges: constructio interrete. Legimus tamen Diogenem, Antipatrum, Mnesarchum, Panaetium, multos alios in primisque familiarem nostrum Posidonium. Ita ne hoc quidem modo paria peccata sunt. Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas. Cur iustitia laudatur? Quodsi vultum tibi, si incessum fingeres, quo gravior viderere, non esses tui similis; Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius. Omnis enim est natura diligens sui.

Eamne rationem igitur sequere, qua tecum ipse et cum tuis
utare, profiteri et in medium proferre non audeas?

Nam adhuc, meo fortasse vitio, quid ego quaeram non
perspicis.

Hic quoque suus est de summoque bono dissentiens dici vere Peripateticus non potest.

Inscite autem medicinae et gubernationis ultimum cum ultimo sapientiae comparatur.
Vide, ne etiam menses! nisi forte eum dicis, qui, simul atque arripuit, interficit.
Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn.
At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate.

Animum autem reliquis rebus ita perfecit, ut corpus; Sed residamus, inquit, si placet. Prave, nequiter, turpiter cenabat; Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia. Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat. Non igitur de improbo, sed de callido improbo quaerimus, qualis Q.

Nihil opus est exemplis hoc facere longius. Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec. Tu autem, si tibi illa probabantur, cur non propriis verbis ea tenebas? Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante. Ita redarguitur ipse a sese, convincunturque scripta eius probitate ipsius ac moribus. Ubi ut eam caperet aut quando? Etsi qui potest intellegi aut cogitari esse aliquod animal, quod se oderit? Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae? Etenim semper illud extra est, quod arte comprehenditur.

Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam.
Atqui eorum nihil est eius generis, ut sit in fine atque extrerno bonorum.
Etsi ea quidem, quae adhuc dixisti, quamvis ad aetatem recte isto modo dicerentur.
Hoc est vim afferre, Torquate, sensibus, extorquere ex animis cognitiones verborum, quibus inbuti sumus.

Bork: Quorum altera prosunt, nocent altera.
Ita prorsus, inquam;: Hanc se tuus Epicurus omnino ignorare dicit quam aut qualem esse velint qui honestate summum bonum metiantur.
Immo videri fortasse.: Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis.
Bork: Item de contrariis, a quibus ad genera formasque generum venerunt.