Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers?
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quis enim confidit semper sibi illud stabile et firmum permansurum, quod fragile et caducum sit? Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Duo Reges: constructio interrete. Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Tubulum fuisse, qua illum, cuius is condemnatus est rogatione, P. Sed emolumenta communia esse dicuntur, recte autem facta et peccata non habentur communia. An dolor longissimus quisque miserrimus, voluptatem non optabiliorem diuturnitas facit?
- Idemne, quod iucunde?
- Bork
- Bork
- Summus dolor plures dies manere non potest?
- Tenent mordicus.
- Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere.
- Facete M.
- Minime vero istorum quidem, inquit.
- Bork
- Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare.
- Quid enim ab antiquis ex eo genere, quod ad disserendum valet, praetermissum est?
- Hoc non est positum in nostra actione.
- Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse;
- Restincta enim sitis stabilitatem voluptatis habet, inquit, illa autem voluptas ipsius restinctionis in motu est.
Quae sequuntur igitur?
Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Verum hoc idem saepe faciamus. Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto. Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem. An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit?
- Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae?
- Tu autem, si tibi illa probabantur, cur non propriis verbis ea tenebas?
- Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis.
- Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus.
- Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus;
Ita fiet, ut animi virtus corporis virtuti anteponatur animique virtutes non voluntarias vincant virtutes voluntariae, quae quidem proprie virtutes appellantur multumque excellunt, propterea quod ex ratione gignuntur, qua nihil est, in homine divinius. Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus;
Sin est etiam corpus, ista explanatio naturae nempe hoc effecerit, ut ea, quae ante explanationem tenebamus, relinquamus.
Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim. Ita ceterorum sententiis semotis relinquitur non mihi cum Torquato, sed virtuti cum voluptate certatio. Egone quaeris, inquit, quid sentiam? Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn. Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem. Haec mihi videtur delicatior, ut ita dicam, molliorque ratio, quam virtutis vis gravitasque postulat. Non ego tecum iam ita iocabor, ut isdem his de rebus, cum L. Ergo instituto veterum, quo etiam Stoici utuntur, hinc capiamus exordium.