Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sed residamus, inquit, si placet. Nam, ut paulo ante docui, augendae voluptatis finis est doloris omnis amotio. Sin autem eos non probabat, quid attinuit cum iis, quibuscum re concinebat, verbis discrepare? Verum esto: verbum ipsum voluptatis non habet dignitatem, nec nos fortasse intellegimus.

Atque hoc loco similitudines eas, quibus illi uti solent, dissimillimas proferebas. Duo Reges: constructio interrete. Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget. Te ipsum, dignissimum maioribus tuis, voluptasne induxit, ut adolescentulus eriperes P. Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere. Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur? Quid me istud rogas? Sed non alienum est, quo facilius vis verbi intellegatur, rationem huius verbi faciendi Zenonis exponere. Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis? Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior.

Cum praesertim illa perdiscere ludus esset.
Sic exclusis sententiis reliquorum cum praeterea nulla esse possit, haec antiquorum valeat necesse est.
Non est igitur voluptas bonum.
Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora.
Sed utrum hortandus es nobis, Luci, inquit, an etiam tua sponte propensus es?
Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit;

Quod autem magnum dolorem brevem, longinquum levem esse
dicitis, id non intellego quale sit.

Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut
retinere virtutem.

Etiam beatissimum?: An hoc usque quaque, aliter in vita?
Facete M.: Haec igitur Epicuri non probo, inquam.
Ita credo.: Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles?
Bork: Quis, quaeso, illum negat et bonum virum et comem et humanum fuisse?
Bork: Quid nunc honeste dicit?
Equidem e Cn.: Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur.

Quas enim kakaw Graeci appellant, vitia malo quam malitias nominare. Age, inquies, ista parva sunt. Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Solum praeterea formosum, solum liberum, solum civem, stultost; Prioris generis est docilitas, memoria; Quae similitudo in genere etiam humano apparet. An tu me de L. Sed ut iis bonis erigimur, quae expectamus, sic laetamur iis, quae recordamur.

Semper enim ex eo, quod maximas partes continet latissimeque funditur, tota res appellatur.
Immo istud quidem, inquam, quo loco quidque, nisi iniquum postulo, arbitratu meo.
Se omnia, quae secundum naturam sint, b o n a appellare, quae autem contra, m a l a.
Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc?
Hoc sic expositum dissimile est superiori.

Sunt enim levia et perinfirma, quae dicebantur a te, animi conscientia improbos excruciari, tum etiam poenae timore, qua aut afficiantur aut semper sint in metu ne afficiantur aliquando.