Ex rebus enim timiditas, non ex vocabulis nascitur.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur. Primum quid tu dicis breve? Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus illinc. Egone quaeris, inquit, quid sentiam? Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt.

Duo Reges: constructio interrete. Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit. Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis. Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consentaneum sit dicere. Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit? Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt. Ne in odium veniam, si amicum destitero tueri. Nam bonum ex quo appellatum sit, nescio, praepositum ex eo credo, quod praeponatur aliis.

Proclivi currit oratio.
Audeo dicere, inquit.
Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est?
Quid in isto egregio tuo officio et tanta fide-sic enim existimo-ad corpus refers?
Hoc loco tenere se Triarius non potuit.
Innumerabilia dici possunt in hanc sententiam, sed non necesse est.

Bork

Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit
ipsum officium.

Facillimum id quidem est, inquam.

Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius. Et certamen honestum et disputatio splendida! omnis est enim de virtutis dignitate contentio. Ex ea difficultate illae fallaciloquae, ut ait Accius, malitiae natae sunt. Sed tamen omne, quod de re bona dilucide dicitur, mihi praeclare dici videtur. Etenim nec iustitia nec amicitia esse omnino poterunt, nisi ipsae per se expetuntur. Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas. Negat esse eam, inquit, propter se expetendam. Virtutibus igitur rectissime mihi videris et ad consuetudinem nostrae orationis vitia posuisse contraria.

Sin autem est in ea, quod quidam volunt, nihil impedit hanc nostram comprehensionem summi boni.

Quamquam id quidem, infinitum est in hac urbe;
Satis est ad hoc responsum.
Qui enim voluptatem ipsam contemnunt, iis licet dicere se acupenserem maenae non anteponere.
Quamquam non negatis nos intellegere quid sit voluptas, sed quid ille dicat.
Hoc enim identidem dicitis, non intellegere nos quam dicatis voluptatem.

Bork: Theophrastum tamen adhibeamus ad pleraque, dum modo plus in virtute teneamus, quam ille tenuit, firmitatis et roboris.
Memini vero, inquam;: Quis Pullum Numitorium Fregellanum, proditorem, quamquam rei publicae nostrae profuit, non odit?
Bork: Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis?
Praeteritis, inquit, gaudeo.: Octavio fuit, cum illam severitatem in eo filio adhibuit, quem in adoptionem D.