Huic mori optimum esse propter desperationem sapientiae, illi propter spem vivere.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Tibi hoc incredibile, quod beatissimum. Duo Reges: constructio interrete. Qui enim voluptatem ipsam contemnunt, iis licet dicere se acupenserem maenae non anteponere. Occultum facinus esse potuerit, gaudebit;

At modo dixeras nihil in istis rebus esse, quod interesset. Consequentia exquirere, quoad sit id, quod volumus, effectum. Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret. Itaque primos congressus copulationesque et consuetudinum instituendarum voluntates fieri propter voluptatem; Hoc ille tuus non vult omnibusque ex rebus voluptatem quasi mercedem exigit. Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio?

Fortitudinis quaedam praecepta sunt ac paene leges, quae effeminari virum vetant in dolore.
De hominibus dici non necesse est.
Scripta sane et multa et polita, sed nescio quo pacto auctoritatem oratio non habet.
Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus.
Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem.

Immo videri fortasse.: Non pugnem cum homine, cur tantum habeat in natura boni;
Bork: Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant.
Bork: Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem! Iam ruinas videres.
Si id dicis, vicimus.: Iubet igitur nos Pythius Apollo noscere nosmet ipsos.
Bork: Ne in odium veniam, si amicum destitero tueri.
Bork: Atqui haec patefactio quasi rerum opertarum, cum quid quidque sit aperitur, definitio est.

Res enim fortasse verae, certe graves, non ita tractantur, ut debent, sed aliquanto minutius.

Tum ille timide vel potius verecunde: Facio, inquit.
Hoc loco tenere se Triarius non potuit.
Mihi enim erit isdem istis fortasse iam utendum.
Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est?
Facillimum id quidem est, inquam.

Octavium, Marci filium, familiarem meum, confici vidi, nec
vero semel nec ad breve tempus, sed et saepe et plane diu.

Primum non saepe, deinde quae est ista relaxatio, cum et
praeteriti doloris memoria recens est et futuri atque
inpendentis torquet timor?

Quod autem ratione actum est, id officium appellamus. Verum audiamus. Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret? Animum autem reliquis rebus ita perfecit, ut corpus; Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio? Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. Beatum, inquit. Quare hoc videndum est, possitne nobis hoc ratio philosophorum dare. Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur. Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus. Non potes, nisi retexueris illa. Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria.