Quamvis enim depravatae non sint, pravae tamen esse possunt.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Age, inquies, ista parva sunt. Illa tamen simplicia, vestra versuta. Duo Reges: constructio interrete. Quae cum dixisset, finem ille. A primo, ut opinor, animantium ortu petitur origo summi boni. Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet.

Experiamur igitur, inquit, etsi habet haec Stoicorum ratio difficilius quiddam et obscurius.
Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus.
Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt.

Quibus rebus intellegitur nec timiditatem ignaviamque
vituperari nec fortitudinem patientiamque laudari suo
nomine, sed illas reici, quia dolorem pariant, has optari,
quia voluptatem.

Non potes ergo ista tueri, Torquate, mihi crede, si te ipse
et tuas cogitationes et studia perspexeris;

Nihil enim iam habes, quod ad corpus referas; At certe gravius. Satis est ad hoc responsum. Vide, ne etiam menses! nisi forte eum dicis, qui, simul atque arripuit, interficit. Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior; At habetur! Et ego id scilicet nesciebam! Sed ut sit, etiamne post mortem coletur? Quodcumque in mentem incideret, et quodcumque tamquam occurreret. Naturales divitias dixit parabiles esse, quod parvo esset natura contenta. Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior.

Ratio ista, quam defendis, praecepta, quae didicisti, quae probas, funditus evertunt amicitiam, quamvis eam Epicurus, ut facit, in caelum efferat laudibus.

Quod cum accidisset ut alter alterum necopinato videremus, surrexit statim. Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem; Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Sine ea igitur iucunde negat posse se vivere? Non potes, nisi retexueris illa. Laboro autem non sine causa;

Mihi enim satis est, ipsis non satis.

Quo tandem modo?: Tenesne igitur, inquam, Hieronymus Rhodius quid dicat esse summum bonum, quo putet omnia referri oportere?
Bork: Hic nihil fuit, quod quaereremus.
Idem adhuc;: Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere?
Bork: Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus.