Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter. Ita cum ea volunt retinere, quae superiori sententiae conveniunt, in Aristonem incidunt; Quem ad modum quis ambulet, sedeat, qui ductus oris, qui vultus in quoque sit? Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam. Duo Reges: constructio interrete. Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis. Quam tu ponis in verbis, ego positam in re putabam. Hoc loco discipulos quaerere videtur, ut, qui asoti esse velint, philosophi ante fiant. Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere.

Et tamen puto concedi nobis oportere ut Graeco verbo utamur, si quando minus occurret Latinum, ne hoc ephippiis et acratophoris potius quam proegmenis et apoproegmenis concedatur;

Bork: Cuius ad naturam apta ratio vera illa et summa lex a philosophis dicitur.
Quonam modo?: Vide ne ista sint Manliana vestra aut maiora etiam, si imperes quod facere non possim.
Tenent mordicus.: Sed fac ista esse non inportuna;
Bork: Mihi quidem Homerus huius modi quiddam vidisse videatur in iis, quae de Sirenum cantibus finxerit.

Item de contrariis, a quibus ad genera formasque generum venerunt. Fatebuntur Stoici haec omnia dicta esse praeclare, neque eam causam Zenoni desciscendi fuisse. Quae cum dixisset, finem ille. Id quaeris, inquam, in quo, utrum respondero, verses te huc atque illuc necesse est. Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem. Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit; Nam ista vestra: Si gravis, brevis; Utrum igitur tibi litteram videor an totas paginas commovere? Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere? Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum.

Quamquam enim vereor, ne nimius in hoc genere videar, tamen
omnes veteres philosophi, maxime nostri, ad incunabula
accedunt, quod in pueritia facillime se arbitrantur naturae
voluntatem posse cognoscere.

Quae tamen a te agetur non melior, quam illae sunt, quas
interdum optines.

Non autem hoc: igitur ne illud quidem.

Cur fortior sit, si illud, quod tute concedis, asperum et vix ferendum putabit? Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta. Ergo in gubernando nihil, in officio plurimum interest, quo in genere peccetur. Bork

Illo enim addito iuste fit recte factum, per se autem hoc ipsum reddere in officio ponitur.
Quare attendo te studiose et, quaecumque rebus iis, de quibus hic sermo est, nomina inponis, memoriae mando;
Nec enim, omnes avaritias si aeque avaritias esse dixerimus, sequetur ut etiam aequas esse dicamus.
Nunc ita separantur, ut disiuncta sint, quo nihil potest esse perversius.
Haec non erant eius, qui innumerabilis mundos infinitasque regiones, quarum nulla esset ora, nulla extremitas, mente peragravisset.

Illud mihi a te nimium festinanter dictum videtur, sapientis omnis esse semper beatos;
Minime id quidem, inquam, alienum, multumque ad ea, quae quaerimus, explicatio tua ista profecerit.
A primo, ut opinor, animantium ortu petitur origo summi boni.
Nam si amitti vita beata potest, beata esse non potest.