Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Hoc non est positum in nostra actione. Duo Reges: constructio interrete. Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum. Tu autem, si tibi illa probabantur, cur non propriis verbis ea tenebas? Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Nec hoc ille non vidit, sed verborum magnificentia est et gloria delectatus. Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat? Itaque contra est, ac dicitis; Vos autem cum perspicuis dubia debeatis illustrare, dubiis perspicua conamini tollere.

Facete M.: Hoc dictum in una re latissime patet, ut in omnibus factis re, non teste moveamur.
Bork: Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn.
Immo videri fortasse.: Hunc ipsum Zenonis aiunt esse finem declarantem illud, quod a te dictum est, convenienter naturae vivere.

Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae?
Bork
Nec vero sum nescius esse utilitatem in historia, non modo voluptatem.
Plane idem, inquit, et maxima quidem, qua fieri nulla maior potest.
Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia.
Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris oratio.

Bork

Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam;

Reperiam multos, vel innumerabilis potius, non tam curiosos nec tam molestos, quam vos estis, quibus, quid velim, facile persuadeam.

Tenesne igitur, inquam, Hieronymus Rhodius quid dicat esse summum bonum, quo putet omnia referri oportere? Audax negotium, dicerem impudens, nisi hoc institutum postea translatum ad philosophos nostros esset. Sit ista in Graecorum levitate perversitas, qui maledictis insectantur eos, a quibus de veritate dissentiunt. Materiam vero rerum et copiam apud hos exilem, apud illos uberrimam reperiemus. Quare attende, quaeso. Eodem modo is enim tibi nemo dabit, quod, expetendum sit, id esse laudabile. Similiter sensus, cum accessit ad naturam, tuetur illam quidem, sed etiam se tuetur; Atqui haec patefactio quasi rerum opertarum, cum quid quidque sit aperitur, definitio est. Semper enim ita adsumit aliquid, ut ea, quae prima dederit, non deserat.

Immo istud quidem, inquam, quo loco quidque, nisi iniquum postulo, arbitratu meo.
Ita graviter et severe voluptatem secrevit a bono.
In motu et in statu corporis nihil inest, quod animadvertendum esse ipsa natura iudicet?

Non risu potius quam oratione eiciendum? Explanetur igitur. Sic consequentibus vestris sublatis prima tolluntur. Legimus tamen Diogenem, Antipatrum, Mnesarchum, Panaetium, multos alios in primisque familiarem nostrum Posidonium. Videsne quam sit magna dissensio? Quem ad modum quis ambulet, sedeat, qui ductus oris, qui vultus in quoque sit? Rationis enim perfectio est virtus; Nisi autem rerum natura perspecta erit, nullo modo poterimus sensuum iudicia defendere.