An quod ita callida est, ut optime possit architectari voluptates?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quis enim est, qui non videat haec esse in natura rerum tria? Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster? Duo Reges: constructio interrete. Idemne potest esse dies saepius, qui semel fuit? Tum ille timide vel potius verecunde: Facio, inquit. Quamquam id quidem, infinitum est in hac urbe;

Deinde non quaerimus, quid obscuretur aut intereat, quia sit admodum parvum, sed quid tale sit, ut expleat summam.

Torquatus, is qui consul cum Cn.
Quae similitudo in genere etiam humano apparet.
Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata.
Ita ceterorum sententiis semotis relinquitur non mihi cum Torquato, sed virtuti cum voluptate certatio.

Primum enim, si vera sunt ea, quorum recordatione te gaudere
dicis, hoc est, si vera sunt tua scripta et inventa, gaudere
non potes.

Ita ceterorum sententiis semotis relinquitur non mihi cum
Torquato, sed virtuti cum voluptate certatio.

Qui enim voluptatem ipsam contemnunt, iis licet dicere se acupenserem maenae non anteponere. Itaque haec cum illis est dissensio, cum Peripateticis nulla sane. Neminem videbis ita laudatum, ut artifex callidus comparandarum voluptatum diceretur. A primo, ut opinor, animantium ortu petitur origo summi boni. Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere. Nos quidem Virtutes sic natae sumus, ut tibi serviremus, aliud negotii nihil habemus. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio. Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo. Quamquam te quidem video minime esse deterritum.

Polemoni et iam ante Aristoteli ea prima visa sunt, quae paulo ante dixi.
Non igitur de improbo, sed de callido improbo quaerimus, qualis Q.

Bork: Est enim tanti philosophi tamque nobilis audacter sua decreta defendere.
Bork: Theophrastus mediocriterne delectat, cum tractat locos ab Aristotele ante tractatos?
Bork: Facit igitur Lucius noster prudenter, qui audire de summo bono potissimum velit;

Sine ea igitur iucunde negat posse se vivere? Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias? Nihil acciderat ei, quod nollet, nisi quod anulum, quo delectabatur, in mari abiecerat. Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior. Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris? Quid ergo hoc loco intellegit honestum? Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam. Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum.