Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Praeteritis, inquit, gaudeo. Igitur ne dolorem quidem. Atqui perspicuum est hominem e corpore animoque constare, cum primae sint animi partes, secundae corporis. Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Duo Reges: constructio interrete. Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit. Cum praesertim illa perdiscere ludus esset. Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-; Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers? Iam in altera philosophiae parte.

Bork

Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum.
Ne in odium veniam, si amicum destitero tueri.
Tanti autem aderant vesicae et torminum morbi, ut nihil ad eorum magnitudinem posset accedere.

Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur.

Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum
putet.

Nihilo magis.: Sed fac ista esse non inportuna;
Audeo dicere, inquit.: Murenam te accusante defenderem.
Poterat autem inpune;: Negat esse eam, inquit, propter se expetendam.
Bork: Utilitatis causa amicitia est quaesita.

Qui est in parvis malis.

Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers? Ut in voluptate sit, qui epuletur, in dolore, qui torqueatur. Faceres tu quidem, Torquate, haec omnia; Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo; Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur. Summae mihi videtur inscitiae. Hic nihil fuit, quod quaereremus. Sed plane dicit quod intellegit. Nam quid possumus facere melius? Ergo opifex plus sibi proponet ad formarum quam civis excellens ad factorum pulchritudinem? Fortitudinis quaedam praecepta sunt ac paene leges, quae effeminari virum vetant in dolore. Respondeat totidem verbis.

Occultum facinus esse potuerit, gaudebit; Qui potest igitur habitare in beata vita summi mali metus? Cur deinde Metrodori liberos commendas? Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus; Apparet statim, quae sint officia, quae actiones. Nihil ad rem! Ne sit sane; Sine ea igitur iucunde negat posse se vivere? Quae autem natura suae primae institutionis oblita est?

Cur tantas regiones barbarorum pedibus obiit, tot maria transmisit?
An est aliquid, quod te sua sponte delectet?
Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum.