Bestiarum vero nullum iudicium puto.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quid ergo attinet dicere: Nihil haberem, quod reprehenderem, si finitas cupiditates haberent? Aeque enim contingit omnibus fidibus, ut incontentae sint. Quid ergo? Ita ceterorum sententiis semotis relinquitur non mihi cum Torquato, sed virtuti cum voluptate certatio. Duo Reges: constructio interrete.

Bork

Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae.

Idem adhuc;

Qui convenit?

Memini vero, inquam;

Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis?

Praeteritis, inquit, gaudeo. Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro; Idemque diviserunt naturam hominis in animum et corpus. Nec vero pietas adversus deos nec quanta iis gratia debeatur sine explicatione naturae intellegi potest.

• Mihi quidem Homerus huius modi quiddam vidisse videatur in iis, quae de Sirenum cantibus finxerit.
• Quibus natura iure responderit non esse verum aliunde finem beate vivendi, a se principia rei gerendae peti;
• Quid dubitas igitur mutare principia naturae?
• Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam;
• Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere.

Sed hoc summum bonum, quod tertia significatione intellegitur, eaque vita, quae ex summo bono degitur, quia coniuncta ei virtus est.

Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris;

Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles? Naturales divitias dixit parabiles esse, quod parvo esset natura contenta. Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur. Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris? Urgent tamen et nihil remittunt. Mihi quidem Antiochum, quem audis, satis belle videris attendere. Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque videro voluit afferre sententiam. Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas?

1. Non quaero, quid dicat, sed quid convenienter possit rationi et sententiae suae dicere.
2. Quod cum ita sit, perspicuum est omnis rectas res atque laudabilis eo referri, ut cum voluptate vivatur.
3. Et quidem, inquit, vehementer errat;
4. Quem quidem vos, cum improbis poenam proponitis, inpetibilem facitis, cum sapientem semper boni plus habere vultis, tolerabilem.

Concinnus deinde et elegans huius, Aristo, sed ea, quae
desideratur, a magno philosopho, gravitas, in eo non fuit;

Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici.